Eerste lesdagen op school

Afgelopen zondag kregen we een rondleiding door Bhaktapur van Kiran, hij is de neef van Krishna. Die namen zeggen jullie waarschijnlijk niks maar het is voor mijzelf wel makkelijk dus je hebt er maar mee te doen. Even de hoogtepunten:
Een tempel waar in houtsnijwerk allemaal kamasutra-houdingen op afgebeeld waren. Hier hoort wel een leuk verhaal bij voor degenen die denken dat kamasutra de 'kunst' van het liefde bedrijven is en dat soort shit. Kiran vertelde dat Bhaktapur vroeger een klein koninkrijk was met een te klein leger om zichzelf te verdedigen. Wat had de koning bedacht, inderdaad, sex education. Hij introduceerde kamasutra om het bevolkingsaantal te doen toenemen en een groter leger te generen. Best slim bedacht vond ik.
Een openbare crematieplek. Hier worden de overledenen van de Hindu's gecremeerd. Iedereen die het wil kan dit bijwonen. Ik weet niet zeker waar de overblijfselen blijven maar volgens mij worden die de rivier in gegooid.

Elke middag probeer ik het echt nepalese drankje: thee met yakmelk. Overdadig goor de 1e paar keer maar ik begin het al redelijk lekker te vinden dus dat is goed.

Die zondagmiddag zijn we naar het huis van de Nederlandse consul geweest voor de Sinterklaasborrel. We hadden ons met z'n 10en in een minibusje gepropt en dubbelgevouwen door de nauwe straatjes vol met kippen gescheurd. Bijna alle Nederlanders in Kathmandu en omstreken waren gekomen om met hun kinderen Sinterklaas te vieren. Wel vreemd als het 23 graden is. De consul heeft een groot huis in de sjieke buurt van Kathmandu (waar zelfs een Noord-Koreaans consulaat zat... Daar zit toch niemand op te wachten?). Het huis van de consul is heel luxe naar Nepalese maatstaven. Hij heeft een zittoilet waar je het toiletpapier zowaar in mag gooien! En hij heeft centrale verwarming! Iets wat heel zeldzaam is hier. 's Avonds koelt het echt mega af dus binnen is het ook 10 graden. Heerlijk. Alsof dat nog niet genoeg is zijn er elke dag geregeld powercuts. En ik bedoel ook echt ''geregeld''. Er is een schema wanneer de stroom eraf gaat en weer aan in heel Nepal.

Dan! Het lesgeven, waar het allemaal om te doen was natuurlijk. Maandag hebben we meegelopen met 'Noche'. Hij is de engels docent maar hij kan natuurlijk nauwelijks engels. Het meemaken van de lessen was wel heftig. De kinderen zijn gewend om de leraar gewoon na te praten. Hij leest een verhaal voor en zij dreunen in een vast ritme de woorden 1 voor 1 op. Dan zegt de leraar iets wat nog niet eens in de buurt komt van een uitleg, roept ''you understand!?'' en gaat vervolgens direct verder zonder op antwoord te wachten. En dit gaat 6 klassen door. Thom en ik gaan proberen om dit anders aan te pakken want die kinderen kunnen gewoon niet zelf na denken. Woorden weten ze goed uit te spreken maar zodra je ze een vraag stelt over het verhaaltje dat net is voorgelezen kijken ze je aan alsof je een boterham met hagelslag eet. Als je dan lang wacht beginnen ze gewoon random woorden te roepen in de hoop dat dat het goede antwoord is.

Als je echter een vraag stelt waar ze antwoord wel op weten wordt dit echt op volume 10.000 door de hele klas gekrijst door iedereen. Elke klas heeft ongeveer 12 leerlingen en het leeftijdsverschil in een klas kan soms 5 jaar zijn. Maar het zijn echt superlieve kinderen. Ze zijn heel enthousiast en doen ontzettend hun best om het goed te doen. Aan het eind van elke klas willen ze allemaal een handje geven met een speciale handdruk. Ze roepen dan allemaal ''SIR SIR SIR!!'' en je krijgt 10 handen in je buik geduwd (hoger komen ze niet, ze zijn heel klein) en in groep 3 geven ze zelfs een kus op m'n hand.

Ook hebben we de eerste kinderen geslagen zien worden. Een bitchslap in het gezicht door de docent is doodnormaal. 1 juffrouw zit zelfs met een bamboestok achter de kinderen aan om ze het lokaal in te jagen. Nu is dit misschien hardvochtig maar die kinderen meppen elkaar ook voortdurend. Als je ''zsoep!'' (stil!) roept, draaien ze zich naar elkaar om en sissen dan ''zsoep! Zsoep!'' en rammen elkaar met hun schrift op de kop.
Vier meisjes uit groep 5 waren aan het oefenen met een typisch Nepalese dans die ze vrijdag 7 december moesten opvoeren. Toen ze de generale repetitie hadden op het schoolplein was ik net groep 2 aan het lesgeven over 'groot' en 'klein' wat best aardig ging (de 2 meisjes achter in de klas waren elkaar aan het vlooien). Dus zijn we met de klas op de balustrade gaan staan en keken we naar beneden uit op het pleintje. Toen ik m'n camera pakte om het te filmen en foto's te maken werd iedereen helemaal wild. Ze wilden allemaal op de foto en ook zelf een foto maken. Dus ik heb de camera even uit handen gegeven en teruggekregen met allemaal foto's (de meeste heel wazig) van de kinderen.

De meisjes van groep 5 stonden er op dat ik aan het eind van de les ging dansen. Geen flauw idee wat te doen heb ik gezegd dat ik ze een ''typical dutch dance'' ging leren. Het komt erop neer dat ik een paar keer opzij stap, in m'n handen klap en een rondje draai. Ze vonden het echter helemaal het einde en zelfs de docent deed mee in haar sari. Ik heb ze gezegd dat ik ze elke dag een nieuwe move leer dus aan het eind van deze 2 maanden kunnen ze een opvoering geven een totaal verzonnen ''typical dutch dance'' hehe.

Vandaag zijn we bij de opvoering van de 4 meisjes geweest. Het was erg leuk om te zien! Ze dansten op van die hindimuziek en er waren ook andere opvoeringen van dansende kinderen, allemaal in klederdracht. Wat trouwens ook wel bijzonder is, is dat de meisjes hier al heel vroeg beginnen met make-up. Soms op 8 jarige leeftijd al en er zijn zelfs baby's met dikke eye-liner. Heel leuk want zodra die dingen beginnen de janken loopt de hele mieterse boel uit en zien ze eruit als emo-baby's haha.

Aankomende week zijn er examens dus dan zijn we vrij. We wilden naar Chitwan gaan. Dat is een park in het zuiden van Nepal waar jungle is. We gaan daar op olifanten safari en je kunt er ook zwemmen met olifanten en ze wassen! Dat lijkt me echt supervet. En het schijnt dat er in december ook het kampioenschap olifantenpolo gespeeld wordt. Hilarisch om te zien lijkt me dus daar wil ik ook sowieso bij zijn.

Morgen gaan we helpen in het tehuis bij de gehandicapte kinderen.
Nog even kort afsluitend samenvattinkje: het is hier geweldig mooi (en stinkend op veel plekken) en het lesgeven is ontzettend leuk om te doen ook al verstaan ze de helft niet van wat je zegt.

Ik hou jullie op de hoogte!